Aan het begin van het jaar wensen we elkaar allemaal het beste toe. Vaak gevolgd door de vraag: en heb je nog goede voornemens? Deze voornemens blijken vaak al half februari te sneuvelen omdat dit enorme grote doelen zijn, en daarmee ontzettend lastig om in één keer te realiseren. Het demotiveert als blijkt dat het doel bereiken lastig is, of meer inzet en verandering vraagt dan vooraf gedacht.
Maar waarom is het pas een succes als je dat doel 100% haalt? Is de reis die je aflegt naar dat doel, en elke stap die je daarin zet niet al een succes? Doel geeft richting. Maar doelen stellen vanuit perfectie (waarbij enkel 100% goed genoeg is), is beklemmend, beangstigend en is een regelrechte setup for failure. Want Als je 80% hebt gehaald zul je je slecht voelen dat je 20% mist. Maar… hoe fantastisch is het dat je die 80% wél gehaald hebt?! En natuurlijk is het interessant om te kijken waarom je 20% mist, en wat je er van kunt leren voor een volgende keer. Maar dat doet niet af aan het feit dat je 80% hebt gehaald! En dat moet je vieren!
Na een gesneuveld voornemen val je weer terug in oude patronen, in je oude gedrag en ga je het jaar weer door. Vaak onbewust van de groei die je doormaakt, en vaak andere groei (zaken die op je pad komen) maar die geen bewuste keuze zijn. Naast dat je niet bereikt wat je wel graag zou willen is het ook een mentale tegenslag, en draagt dit patroon bij aan een negatief zelfbeeld. Hierbij horen dan uitspraken als: “ik moet dus maar accepteren dat ik niet sportief ben”. Zo hou je jezelf mooi voor de gek, én hou je jezelf op de plek waar je al bent.
Zoals James Clear in zijn boek Elementaire Gewoontes (Link) perfect uitlegt: je groeit niet naar het niveau van je doelen, maar je valt terug naar het niveau van je systeem. Als je dus met je eigen systeem (van gewoontes) aan de slag gaat zul je zien dat alles mogelijk is.
We zijn goed in focussen op wat er niet goed gaat. Ons hele nieuws apparaat is daar op ingericht, en dat is alleen maar sterker geworden met de digitale ontwikkeling en het vechten om de aandacht van de mens. Negatief nieuws scoort, en trekt de aandacht. Ook in onze eigen dag weten we vaak heel goed wat er niet goed ging. Maar hoevaak sta je stil bij wat er wel goed gaat? Welke successen heb je behaald? Je kunt je eigen mindset bijstellen door veel actiever stil te staan bij je successen. Hoe? Simpel, en met een hele kleine gewoonte: schrijf elke dag aan het einde van de dag 3 successen in een schrift. Leg dit schrift in het zicht zodat je het niet vergeet. En je zult merken dat elke dag vol zit met successen.
Kleine tip: successen zijn overal. Ben je op tijd op gestaan? Succes. Kinderen op tijd op school? Succes. En fouten? Die bestaan niet. Enkel een uitkomst die je niet had verwacht (en waar je veel van kunt leren) dus… een succes.
Maak het praktisch
- Leg een schrift en pen zichtbaar in de woonkamer
- Schrijf elke dag (5 keer per week is natuurlijk ook goed) successen op
- Ga met een lekker gevoel je bed in, en sta daar ook weer mee op
- Repeat, en groei!
Succes!
Yes, goede blog! Dit werkt echt. Heel Nederlands om altijd alleen maar te kijken naar wat er mist/beter kan ipv naar wat er goed ging.
Vorig jaar heb ik bovenstaande oefening veel gedaan en ik moest er dan ook bij schrijven wat dit succes zei over mij (welke goede eigenschap ik dus heb). Complimenten van anderen horen er trouwens ook bij! Doet wonderen voor je zelfbeeld en na een tijdje pas je het ook gedurende de dag toe, in je hoofd.
Ja heel herkenbaar! Zo fijn als je positiever naar jezelf leert kijken, daar ben je toch de hele dag mee 🙂 En als je dan weet welke eigenschap je hebt (en hebt toegepast) kun je als vervolg ook nog de hefboom-vraag stellen: ‘waar kan ik deze eigenschap nog meer toepassen?’
Succes op succes!
deze tip en inzicht heeft me in 2023 doen stoppen met to-do lijstjes, die als je ze niet haalt frustraties worden, en doen beginnen met ‘have done’ lijstjes en ‘overdenking’ en ‘dankbaarheid’ in de avond, waarbij je dus leert focussen op successen en het systeem ‘focussen op wat je niet behaald’ afbreekt en waardoor ik 180 graden anders ben gaan kijken naar feitelijk hetzelfde leven en dezelfde practische output…. goud waard….